Het bevatten van de genialiteit van
het Wing Chun duurt niet langer dan een middag. Hierna zou alles duidelijk
moeten zijn." Het Wing Chun kan men het beste in zijn geheel bekijken als een individuele verbeteringsstrategie, maar ook een correctiesysteem voor fouten. Moderner dan de kwaliteitmanagementsystemen van vandaag wordt daarin het individuele gedrag tijdens een gevecht verbeterd. Daarbij is het optimaal als alle elementen tegelijkertijd ontwikkelt worden en van begin af aan bij elkaar passen. Zoals ik al eerder heb gezegd, is het nu eenmaal fataal, om bepaalde onderdelen te laat te leren. Dan moeten de andere elementen zonder deze belangrijke onderdelen ontwikkelt worden. Daardoor wordt het resultaat totaal anders en is zelden nog te corrigeren, volgens het motto: Wat Jantje niet leert, leert Jan nooit meer. Het enige struikelblok is en blijft de ziel van het Wing Chun: zonder het op de juiste manier geleerde Chi Sau, direct van de meester naar de leerling het overdragen van de adequate krachten met een enorme snelheid, die wederom bepaalde handelswijzen van de leerlingen moeten genereren zal het wing chun een raadsel blijven zoals dit dan ook regelmatig in het openbaar valt te lezen, te zien en te ervaren. Wing Chun valt niet op een dusdanige manier in te delen dat je zou kunnen zeggen: nu leer je dit of dat, of als je dit deel geleerd hebt, kunnen we beginnen met sparring. De vormen dienen ervoor om de fouten, die tijdens stress optreden, continu te corrigeren: de ellebogen weer in de correcte positie te brengen, de lichaamshouding te trainen, en een bepaald gedrag te genereren dat je in een gevecht nodig hebt. Het is dus erg belangrijk om "alles( als totaalpakket te leren. Het is zinloos, om een bepaald onderdeel, zoals bijvoorbeeld de 'houtenman training', pas na 15 jaar te leren, omdat de persoonlijke ontwikkeling in dit stadium waarschijnlijk al vergaand afgesloten is. Een bepaald gedrag is dan al gevestigd. Ook dan moet men weer bij NUL beginnen en is het erg moeilijk om een nieuw element te integreren. Het brengt altijd grote problemen met zich mee om reeds aangetrainde dingen te veranderen, ook al gaat het om relatief kleine aanpassingen. Het totaalpakket leidt daarentegen tot het ontwikkelen van een gevoel voor het vechten, timing klopt, gevoel voor afstand, stootkracht, spontane beslissingen in de situatie, doorzettingsvermogen dus gevechtsvaardigheid wordt bereikt. Daarna wordt het systeem door middel van sparring getest en worden de moeilijkheden duidelijk zichtbaar. Veelvoorkomende fouten zijn bijvoorbeeld: de ellebogen gaan naar buiten, Wu Sau staat nog steeds niet goed, de positie van de benen zijn waardeloos, de heupen staan verkeerd en hierdoor vermindert de mobiliteit, balans en kracht. Al dit wordt gecorrigeerd door de vormen en Chi Sao. Zodra de fouten grotendeels verdwenen zijn, wordt de druk opgevoerd, waardoor nieuwe fouten zichtbaar worden en geëlimineerd kunnen worden. De fouten zijn zeer individueel - er zijn gewoon mensen, die minder stress kunnen hebben, zich wanhopend wegdraaien en zich daardoor nog minder kunnen beschermen. Anderen hebben de neiging om na een sterke tegenaanval de tegenstander de ruimte te geven en tonen geen doorzettingsvermogen. Weer anderen maken ook de situatie ingewikkelder dan nodig of starten een aanval vanuit de foute afstand en verspillen onnodig waardevolle energie. Het is dus duidelijk dat Wing Chun zeer individueel is, op elk gebied, in lesmethoden, training of gevecht. Iedereen neemt zijn eigen potentiaal mee, die een eigen behandeling vereist. Gradaties spelen geen rol, iedereen kent de fouten van de anderen en worden nog ertoe "aangespoord" deze voor eigen voordeel te gebruiken. Een ieder die fouten maakt, zou graag willen dat de anderen zich daarover "bekommeren" met elkaar gewoon, waarborgt de "doormeting" de kwaliteit! Wong Shun Leung had een meerdere zeer goede methoden om iemand te helpen vooruit te gaan misschien een andere keer meer hierover. Artikel: Philipp Bayer |
|