Loi lau hoi sung & Lat sau jik chung

Rechts: Loi Lau Hoi Sung - Links: Lat Sau Jik Chung

Als je Wing Chun in één zin zou moeten samenvatten dan is het gezegde dat luidt: 'Loi lau hoi sung, lat sau jik chung' in essentie de hele fundering waarop het Wing Chun zich in theorie baseert. Het jammere is dat ondanks dat vele Wing Chun systemen claimen dit principe als hun leidraad te hebben, er maar weinig dit in de werkelijkheid toepassen.

Loi lau is letterlijk 'Als iets komt, blijf er dan bij'. Dit wil zeggen dat wanneer een tegenstander aanvalt, je dit wilt overbruggen door de aanval te onderscheppen en bij hem blijft tot hij is uitgeschakeld.
In het verlengde hiervan kun je zelfs zeggen dat het principe van 'gelijktijdig aanvallen en verdedigen' hieruit voortkomt. (Lin siu dai da ) Wong Shun Leung moedigde altijd aan om aan te vallen wanneer je tegenstander zijn eerste aanval heeft gemaakt en voordat hij zijn tweede kan maken. In plaats van alleen maar de aanval tegemoet komen was het zijn idee om gelijk van de onderschepping ook een tegenaanval te maken.

Hoi Sung betekent letterlijk 'Als iets vertrekt, vergezel het'. Dit verwijst naar het idee dat je gebruik moet maken van de fouten die je tegenstander maakt door recht op het zwaartepunt van zijn massa af te gaan wanneer je tegenstander zich terugtrekt, of het nou een arm is, of zijn hele lichaam. Je zoekt door de verzwakking een weg om te stoten.

Een terugtrekkende ledemaat vergezellen wil NIET zeggen dat je er altijd achter aan gaat en blijft plakken. Je wilt niet met de handen van je tegenstander vechten wat in het Engels 'chasing hands' genoemd wordt. Als je die fout maakt dan ben je op zijn ergst aan de genade van je tegenstander overgeleverd en ga je uiteindelijk als een marionet gedwongen in de verdediging.

Lat sau jik Chung is het belangrijkste deel van de vers en werd het vaakst genoemd door Wong Shun Leung wanneer hij het Wing Chun wilde samenvatten. Wong zei ook dat het verschil in goed Wing Chun en uitstekende Wing Chun erin lag hoe goed een persoon dit concept kon toepassen.

Kort gezegd is Lat sau jik chung het vermogen om aan te vallen wanneer we de kans hebben. Op het moment dat er een opening komt in de verdediging van je tegenstander, bewust of onbewust, schieten we hier automatisch doorheen waarna een rake klap volgt. Hierdoor hoeven we in het heetst van de strijd niet na te denken en keuzes te maken en zijn we nog sneller en effectiever. Slaan gebeurt instictief. Als je tegenstander binnen je bereik staat en er is niks wat je hand tegenhoudt dan sla je dus gewoon. Waarom niet? Als je je tegenstander niet wilt uitschakelen, waarom vecht je überhaupt dan?

Mark Bosmans
19 Juli 2013

Dankjewel Mark voor je inzending, goed geschreven.
Silvano Bonafe