Ben ik te oud om weer aan Wing Chun
te beginnen vroeg ik me op 60 jarige leeftijd af, toen de eerste leeftijds
gerelateerde gezondheidsproblemen zich aandienden. Ik heb altijd van
vechtsporten gehouden. Mijn eerste trainingen waren in het Pukulan een
Indonesische stijl die in Breda onderwezen werd door wijlen Pak Flohr,
een onbetwiste autoriteit wat betreft pentjak silat. Belangrijk was
het lopen tijdens het gevecht volgens een bepaald patroon, waarbij je
voortdurend uit de krachtlijn van je tegenstander stapte om in een voordeligere
positie te komen. Het patroon had hij afgeplakt op zijn kleine zolder,
waar je alleen op uitnodiging mocht komen.
Na mijn verhuizing naar Leiden ben ik
in den Haag bij wijlen
Rob Vogel senior met het Wing Chun in aanraking gekomen. Toen nog gegeven
volgens de methode Wang Kiu Ik heb daar 4 jaar getraind van 1982-1986.
Mijn werk met steeds wisselende diensten, maakten het steeds moeilijker
om trainingen vol te houden, dus uiteindelijk met spijt gestopt. Op
mijn 60e kon ik weer regelmatig werken en wilde ik de oude hobby weer
oppakken. In eerste instantie bij de Wing Chun federatie omdat die de
lijn met Wang Kiu volgden en dat was tenslotte mijn basis. Toch miste
ik het lopen in het gevecht waarbij de aanvalslijn ontweken wordt, hetgeen
volgens mijn eerste
leraar essentieel is om een gevecht te winnen.
Zoektochten op internet brachten me
ten slotte bij het Wing Chun volgens de methode Wong Shun Leung. Inmiddels
ben ik 69 en train al weer enkele jaren bij Silvano Bonafe. Prettig
bij hem vind ik dat de lessen puur om het Wing Chun gaan, geen uitputtende
conditietrainingen vooraf, die ik gezien mijn leeftijd toch niet zou
kunnen volmaken. Desondanks denk ik (en ik hoop dat Silvano het met
me eens is) dat ik toch aanmerkelijke vordering maak. Ik geloof dat
ik een verrassend lastige bejaarde zal zijn voor diegene die mij op
straat in de problemen wil brengen.
Wat ik veel al mee gemaakt heb, is dat
mensen mij bellen en vragen of ze niet te oud zijn?
Vaak zijn die mensen 50+ (Ik ben zelf nu 51)
Het mooie van Wing Chun is dat je op oudere leeftijd ook makkelijk Wing
Chun kan leren.
Wij doen niet aan conditie training en het Wing Chun trainen is niet
zo zwaar als Boksen bij voorbeeld. Daarnaast doen we niet aan hoge trappen
en daarom hoef je niet perse lenig te zijn.
Jonge mensen leren uiteraard veel sneller, maar hebben meestal niet
de drijf om continue elke week te trainen. De generatie van tegenwoordig
wil graag kant en klaar maaltijden, het moet snel en gelijk zijn en
snel resultaat hebben.
Je kunt je ook af vragen wat is de waarden als je iets zomaar krijgt?
Je moet juist hard werken om iets te bereiken, en dan heeft het daarom
ook waarden. Dingen die gratis zijn of makkelijk te krijgen zijn, deze
dingen hebben geen waarden. Je moet gewoon hard werken om iets te bereiken.
"Kung Fu" betekend dan ook "hard werken".
De wat ouderen mensen weten dit veel beter. Ze hebben nog wat we zeggen
de ouderwetse instelling. Zij weten dat het gewoon tijd kost en ze nemen
er ook de tijd voor.
Ik ervaar dat de wat ouderen mensen juist veel fanatieker zijn. Ze moeten
er ook meer voor doen om goed te worden.
Jan Egbert is een mooi voorbeeld van
1 van mijn ouderen leerlingen (bijna 70) die zeker het afgelopen jaar
erg vooruit gegaan is. Hadden we eerst een uur nodig om een complexe
dril te doen gaat dit nu in 5 tot 10 minuten al goed. Daarnaast is hij
ook snel geworden met sparren.
Ik zie dit bij iedereen als je maar wilt dan worden mensen gewoon goed
ongeacht de leeftijd.
Dit is uiteraard ook mijn doel, iedereen die bij mij traint moet gewoon
leren vechten in een paar jaar tijd.
Ouderen mensen kunnen daarom gemakkelijk nog beginnen op 60+ jarige
leeftijd. Ik geef ook les aan vrouwen die zie ik ook goed worden dus
het ligt niet aan de leeftijd of geslacht.
Ales gaat om de juiste mind set, en dat is een keuzen!
